«انتخابات و انتظارات» عنوان سرمقالهی روزنامهی صدای عدالت به قلم دکتر سید حسین قاسمی -در طول تاریخ کشورمان تنها سی سال است که انتخاب رئیس جمهور یا مرد اول قوه اجرائی کشور از طریق انتخابات یا رفراندوم بر مسند حکومت می نشیند و اکنون که کشور باتمام قوا آماده میشود دهمین دوره انتخابات را برگزار نماید بر خلاف ادوار گذشته کشور در وضعیت خاصی قرار دارد. تفاوت این دوره با دوره های قبل در نوع تبلیغات نامزدها (پرو پاگان ) بود. جو غالب در نهمین دوره مبارزه تقریباً حزبی با گرایش فکری متفاوت و در دورههای ما قبل نیز تقریباً نوع رقابت مبتنی بر گرایشات حزبی متاثر از خصوصیات فکری بود. اگرچه میتوان اذعان داشت که در دوره های گذشته این رقابتها مبتنی بر اصول تعریف شده تحزب گرائی علمی نبود و جو فعالیتهای انتخاباتی بیشتر گرایشات جذب مردم به نوع اندیشه و تفکر بود ویا به عبارتی نگاه پوپو لیستی بر سایر خصوصیات مبارزات انتخاباتی حاکم بود. در دهمین دوره انتخابات یعنی انتخابات پیش رو علاو ه بر تزاید تبلیغاتی نامزدها بر نوع نگرش و تفکر خود که سعی بر القاء اصولگرائی دارد و هریک از نامزدها سعی بر توجه عامه بر این نکته دارند تا مشمول انگ و آرم دیگر ی نشوند اما عامه مردم کمتر توجه به نوع بینش و یا تفکر نامزدها داشته و انتظارات دیگری را منشاء آرا خود قرار داده اند که متاثر از عوامل بسیاری است از جمله: الف: عدم تحقق مطالبات که متاثر از وعده و وعیدها از یک سو و نوع عملکرد دولت نهم از سوی دیگر می باشد. ب : عدم بهبود وضعیت کشور از جهات اقتصادی که نه تنها توفیقی حاصل نشد بلکه فشارهای مختلف متاثر از سوء مدیریتها و تا حدودی هم اثرات سوء بحران اقتصادجهانی که خصوصاً در اواخر سال 1387 آثار آن در کشور ما هویدا گردید.
ج: انتظار از تحول در رفرم های صورت گرفته در طول مدت مدیریت دولت نهم که علیرغم وعده بهبود شرائط هر روز مردم با تغییرات بسیاری در ساختار اداری و یا مدیریت حوزه اجرائی کشور روبرو بودند. این تغییرات نه تنها تاثیری در بهبود شرائط و وضعیت امور کشور نداشت بلکه موجب تنش و آشفتگی در نظام مدیریت اجرائی کشور گردید و بعضاً سایر قوا و نهادها را نیز متاثر ساخت. د) عدم ایجاد ثبات امنیت اقتصادی که از اصول پایداری دولتهاست نه تنها مورد توجه قرار نگرفت بلکه هر روز باتصمیمات مقطعی شرائط برای سرمایه گذاری از ریسک بیشتری برخوردار شد و این امر خصوصاً در سال اول دولت نهم موجب گریز سرمایه از کشور گردید. ه: نظام برنامه ریزی کلان کشور به سمت نتیجه گرائی کشیده شد و با ایجاد توسعه بنگاه های اقتصادی زود بازده که موجب انباشت سرمایه در یک بخش گردید بدلیل عدم برنامه ریزی اصولی این بخش از اقتصاد کشور علیرغم صرف اعتبار قابل توجه رشد محسوسی در درآمدهای ناخالص ملی نداشت و از طرفی قدرت سرمایه گذاری را در بخشهای دیگر اقتصادی از جمله صنعت تضعیف نمود به گونه ای که صنایعی همچون فولاد نه تنها متناسب با برنامه چهارم رشد نداشت بلکه هم اکنون سرمایه گذاری در این بخش را غیر اقتصادی نموده است.
و: گرایش دولت به تجارت غیر متعارف ویا ایجاد زمینه اینگونه تجارت که موجب ورود خارج از عرف اجناسی همچون البسه ، میوه ، لوازم لوکس و .... بود و تعادل اقتصادی ایجاد شده قبلی را متاثر نمود به گونه ای که تراز بازرگانی ما در سال 1387 میزان واردات سه برابر میزان کالاهای صادر شده از جهت ارزش میباشد . ز: و بالاخره آشفتگی در نظام پولی و بانکی کشور که با تغییرات سریع مدیران در بخشهای اقتصادی کشور نه تنها قوامی در سازمان پولی کشور ایجاد نکرد بلکه گردش مالی و پولی کشور از نظام بانکی خارج و بازار پولی در سایه ، در کنار نظام بانکی قوت گرفت ،نگاهی کوتاه به سیر نزولی بازار بورس کشور که همواره سعی بر اختفای واقعیتهای اقتصادی دارد آئینه مناسبی برای توجه به این واقعیت هااست . اگرچه عوامل فوق الذکر تمامی عوامل مورد نظر نمی باشد و در این مجال اندک نیز فرصت تجزیه و تحلیل نمی باشد عدم توفیقات دیگری از جمله عدم کنترل تورم ، رشد نقدینگی ، نرخ بیکاری و سیاست خارجی کشور مورد انتظار مردم بود تا در فرصتهائی که از دست رفت آثار اقتصادی مورد انتظار را ایجاد نماید که نه تنها این امر اتفاق صورت نگرفت بلکه مطالبات مردمی همچنان مغفول واقع گردید و گلوگا ههائی در مدیریت اجرائی کشور بوجود آورد که موجب چالشهای بیشتر و واگرائی سیاسی داخلی در میان احزاب و گروههای مختلف را دامن زد و سکان کشتی مانده را به راهی برد که راهبردهای اساسی تعریف شده در قانون اساسی کشور را از نظام برنامه کلان کشور دور ساخت و انتظارات به حق مردم که مجلس محترم شورای اسلامی بعنوان نماینده آنها ظرف مدت دوره جدید نشان داد که در بخش تقنینی بضاعت لازم را دربرنامه ریزی و تصویب قوانین لازم ، کنترل و نظارت دارد ، می تواند افق مورد انتظار مقام رهبری را در حرکت به سمت آرمانهای نظام محقق سازد .
با توجه به مطالب مذکور که در جهت تبیین انتظارات مردم در حال حاضر است تمایل به نو خواستی ، تحرک واقعی ، حذف شعارهای غیر منطقی ، هدایت کشور به سمت ایجاد امنیت اقتصادی و اجتماعی ، ایجاد رفاه معقول و تعدیل اقتصادی نه با برنامه های غیر علمی همچون هدفمند سازی یارانه ها بلکه با ایجاد ثبات در نظام هزینه ها و پایدار ساختن درآمد کشور از اموری است که آرائ مردم را به سمتی می برد که نامزد مورد نظر و منتخب توان اجرا و علمی کردن آن را داشته باشد.
همانگونه که یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری در بیان زحمات دوره نهم دولت تقدیر و تشکر خاضعانه ای داشتند مردم نیز منکر این زحمات نمی شوند اما ملتی که سرمایه های خود را ظرف سی سال گذشته در طبق اخلاص نهاد و به میدان آمد امروز به قدرت شعور سیاسی خود متکی است تا شعار بر آن غلبه ننماید و فردی را به مسند ریاست جمهوری بگمارد که شیرینی آزادی سی ساله با فرد گرائی و سانترالسیم دولتی در نیامیزدو احساس خودی بودن را برای همه داشته باشد تا امتداد این شیرینی در یک جشن ملی تکمیل شود . شاید عده ای تصور نمایند که این سخن تداعی ائتلاف ملی را می نماید اما بیان ائتلاف ملی نه با شرائط سیاسی کشور ما سازگاری دارد و نه گروههای سیاسی کشور ما از یکدیگر فاصله زیادی دارند که نیاز به وصله ائتلاف باشد، هدف سخن سیاسی نیست بلکه فرا جناحی عمل کردن موردانتظاراست و برای مردم همانقدر فرا جناحی عمل کردن اهمیت دارد که اصول گرائی اهمیت دارد ، اصول گرائی در تکثر معنا می پذ یرد در غیر اینصورت باید پذیرفت که ائتلاف ملی نیز تنها یک پدیده تبلیغاتی بیش نمی باشد که با عنوان اصولگرائی میل به افول خواهد داشت. برای مردم، اصول گرائی همان اصلاح طلبی است که با تعهد و پایبندی به نظام به میدان میاید برای تحقق یک هدف و یا فرد اصلاح طلبی است که با تفکر اصول گرائی برای خود خط قرمزی میسازد تا خناسان حریم و حرمت انسانهای خدمتگزار را بشناسند . به هیچ وجه تصور پوشیده گوئی نداشته زیرا برای مردم ما مقام رهبری اصول گرائی واصلاح طلبی را همچون یک کفه ترازو می بیند اگر در جهت خدمت به اسلام و مردم باشد که در شعار اصلاح الکوی مصرف اصلاح طلبی در آن موج میزند و در دل دریای این اصولی که پا یبند به خدا و معرفت الهی است گوهر شعور معنا می یابد و بکار گیری درک منطقی را برای یک انتخاب زیبا و با نشاط که همواره حضور مردم در انتخاب بهترین هاست به خود آنان می سپارد تا خادمین واقعی را بر این مسند نشاند حتی اگر عده ای با توسل و تمسک به بهره گیری از امکانات غیر فریاد وا مصیبت سر دهند و یا با اتکا و بهره گیری از شیوه های غیر اخلاقی و اسلامی دست به تخریب زنند و با تحریک اساسات پاک شریف ترین مردم این مرز و بوم سعی بر کسب آرا نمایند،قطعا احباب حاضرند و عدد را فقط مدعیان بر زبان می آورند .