یک عضو شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین از اختلاف بالای رای احمدی نژاد در استانهای آذری نشین نسبت به میرحسین موسوی خبر داد
اتابک جعفری در گفتگو با فارس از نتایج یک نظرسنجی در استان آذربایجان غربی خبر داد و گفت: مطابق این نظرسنجی 58 درصد جامعه آماری این پژوهش کاندیدای مورد نظر را محمود احمدی نژاد اعلام کرده‌اند.
36 درصد سئوال شوندگان در این نظرسنجی، میر حسین موسوی را به عنوان کاندیدای موردنظر در انتخابات پیش رو انتخاب کرده‌اند.
کروبی با 3 درصد و محسن رضایی با 2 و نیم درصد کمترین آرا را مطابق این پژوهش به خود اختصاص داده‌اند.
این فعال سیاسی دلیل اقبال زیاد مردم در استان اذربایجان غربی و دیگر استانهای آذری نشین به احمدی نژاد را عملکرد بسیار مثبت دولت نهم در استانهای محروم کشور به ویژه آذربایجان‌غربی برای رفع و ریشه کنی محرومیت توصیف کرد.
جعفری خاطرنشان کرد: احمدی نژاد با انجام سفرهای استانی و ارتباط نزدیک با محرومین و مستضعفین در نقاط مختلف کشور توانسته است چندین گام جلوتر از دیگر کاندیداها که در دوران مسئولیتهایشان می توانستند از این فرصت استفاده کنند، توجه و نظر مردم را جلب کند.
منبع : تابش نیوز
ستاد «راه سوم» (حامیان محسن رضایی) اعلام موجودیت کرد.
برنامه " بحث روز " چهارشنبه سی ام اردیبهشت رادیو تهران با رفتن به استانداری تهران و نشستن پای صحبت جمعی از مسئولان ستاد انتخابات این استان ، به بررسی تمهیدات این ستاد برای برگزاری دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات میان دوره ای مجلس خبرگان در استان تهران پرداخت .
به گزارش واحد مرکزی خبر ، مدیرکل ستاد انتخابات استان تهران و چند تن دیگر از اعضای این ستاد که یکی پس از دیگری و با تاخیر به جمع شرکت کنندگان دراین برنامه اضافه شدند ، هریک اقدامات مربوط به حوزه کاری خود را توضیح دادند.
*** بیش از 8 میلیون نفردر استان تهران واجد شرایط رأی دادن هستند .
جانشین رئیس ستاد انتخابات استان تهران گفت : طبق زمان بندی وزارت کشور فعالیت های انتخاباتی این ستاد در انتخابات میان دوره ای مجلس خبرگان باید از 8 فروردین و انتخابات ریاست جمهوری از 15 اردیبهشت امسال آغاز می شد که دست اندرکاران
انتخابات دراستانداری تهران ، برای اجرای بهتر کارها از دی سال گذشته فعالیت هایی برای برگزاری این دو انتخابات آغاز کرده اند.
علی اکبر فدایی تعداد صندوق های اخذ رأی پیش بینی شده استان تهران را درانتخابات پیش رو ، تا امروز 6234 صندوق اعلام کرد و گفت : ازاین تعداد 3300 صندوق ویژه حوزه انتخابیه تهران ، ری و شمیرانات است.
«انتخابات و انتظارات» عنوان سرمقاله‌ی روزنامه‌ی صدای عدالت به قلم دکتر سید حسین قاسمی -در طول تاریخ کشورمان تنها سی سال است که انتخاب رئیس جمهور یا مرد اول قوه اجرائی کشور از طریق انتخابات یا رفراندوم بر مسند حکومت می نشیند و اکنون که کشور باتمام قوا آماده میشود دهمین دوره انتخابات را برگزار نماید بر خلاف ادوار گذشته کشور در وضعیت خاصی قرار دارد. تفاوت این دوره با دوره های قبل در نوع تبلیغات نامزدها (پرو پاگان ) بود. جو غالب در نهمین دوره مبارزه تقریباً حزبی با گرایش فکری متفاوت و در دورههای ما قبل نیز تقریباً نوع رقابت مبتنی بر گرایشات حزبی متاثر از خصوصیات فکری بود. اگرچه میتوان اذعان داشت که در دوره های گذشته این رقابتها مبتنی بر اصول تعریف شده تحزب گرائی علمی نبود و جو فعالیتهای انتخاباتی بیشتر گرایشات جذب مردم به نوع اندیشه و تفکر بود ویا به عبارتی نگاه پوپو لیستی بر سایر خصوصیات مبارزات انتخاباتی حاکم بود. در دهمین دوره انتخابات یعنی انتخابات پیش رو علاو ه بر تزاید تبلیغاتی نامزدها بر نوع نگرش و تفکر خود که سعی بر القاء اصولگرائی دارد و هریک از نامزدها سعی بر توجه عامه بر این نکته دارند تا مشمول انگ و آرم دیگر ی نشوند اما عامه مردم کمتر توجه به نوع بینش و یا تفکر نامزدها داشته و انتظارات دیگری را منشاء آرا خود قرار داده اند که متاثر از عوامل بسیاری است از جمله: الف: عدم تحقق مطالبات که متاثر از وعده و وعیدها از یک سو و نوع عملکرد دولت نهم از سوی دیگر می باشد. ب : عدم بهبود وضعیت کشور از جهات اقتصادی که نه تنها توفیقی حاصل نشد بلکه فشارهای مختلف متاثر از سوء مدیریتها و تا حدودی هم اثرات سوء بحران اقتصادجهانی که خصوصاً در اواخر سال 1387 آثار آن در کشور ما هویدا گردید.
ج: انتظار از تحول در رفرم های صورت گرفته در طول مدت مدیریت دولت نهم که علیرغم وعده بهبود شرائط هر روز مردم با تغییرات بسیاری در ساختار اداری و یا مدیریت حوزه اجرائی کشور روبرو بودند. این تغییرات نه تنها تاثیری در بهبود شرائط و وضعیت امور کشور نداشت بلکه موجب تنش و آشفتگی در نظام مدیریت اجرائی کشور گردید و بعضاً سایر قوا و نهادها را نیز متاثر ساخت. د) عدم ایجاد ثبات امنیت اقتصادی که از اصول پایداری دولتهاست نه تنها مورد توجه قرار نگرفت بلکه هر روز باتصمیمات مقطعی شرائط برای سرمایه گذاری از ریسک بیشتری برخوردار شد و این امر خصوصاً در سال اول دولت نهم موجب گریز سرمایه از کشور گردید. ه: نظام برنامه ریزی کلان کشور به سمت نتیجه گرائی کشیده شد و با ایجاد توسعه بنگاه های اقتصادی زود بازده که موجب انباشت سرمایه در یک بخش گردید بدلیل عدم برنامه ریزی اصولی این بخش از اقتصاد کشور علیرغم صرف اعتبار قابل توجه رشد محسوسی در درآمدهای ناخالص ملی نداشت و از طرفی قدرت سرمایه گذاری را در بخشهای دیگر اقتصادی از جمله صنعت تضعیف نمود به گونه ای که صنایعی همچون فولاد نه تنها متناسب با برنامه چهارم رشد نداشت بلکه هم اکنون سرمایه گذاری در این بخش را غیر اقتصادی نموده است.
و: گرایش دولت به تجارت غیر متعارف ویا ایجاد زمینه اینگونه تجارت که موجب ورود خارج از عرف اجناسی همچون البسه ، میوه ، لوازم لوکس و .... بود و تعادل اقتصادی ایجاد شده قبلی را متاثر نمود به گونه ای که تراز بازرگانی ما در سال 1387 میزان واردات سه برابر میزان کالاهای صادر شده از جهت ارزش میباشد . ز: و بالاخره آشفتگی در نظام پولی و بانکی کشور که با تغییرات سریع مدیران در بخشهای اقتصادی کشور نه تنها قوامی در سازمان پولی کشور ایجاد نکرد بلکه گردش مالی و پولی کشور از نظام بانکی خارج و بازار پولی در سایه ، در کنار نظام بانکی قوت گرفت ،نگاهی کوتاه به سیر نزولی بازار بورس کشور که همواره سعی بر اختفای واقعیتهای اقتصادی دارد آئینه مناسبی برای توجه به این واقعیت هااست . اگرچه عوامل فوق الذکر تمامی عوامل مورد نظر نمی باشد و در این مجال اندک نیز فرصت تجزیه و تحلیل نمی باشد عدم توفیقات دیگری از جمله عدم کنترل تورم ، رشد نقدینگی ، نرخ بیکاری و سیاست خارجی کشور مورد انتظار مردم بود تا در فرصتهائی که از دست رفت آثار اقتصادی مورد انتظار را ایجاد نماید که نه تنها این امر اتفاق صورت نگرفت بلکه مطالبات مردمی همچنان مغفول واقع گردید و گلوگا ههائی در مدیریت اجرائی کشور بوجود آورد که موجب چالشهای بیشتر و واگرائی سیاسی داخلی در میان احزاب و گروههای مختلف را دامن زد و سکان کشتی مانده را به راهی برد که راهبردهای اساسی تعریف شده در قانون اساسی کشور را از نظام برنامه کلان کشور دور ساخت و انتظارات به حق مردم که مجلس محترم شورای اسلامی بعنوان نماینده آنها ظرف مدت دوره جدید نشان داد که در بخش تقنینی بضاعت لازم را دربرنامه ریزی و تصویب قوانین لازم ، کنترل و نظارت دارد ، می تواند افق مورد انتظار مقام رهبری را در حرکت به سمت آرمانهای نظام محقق سازد .
با توجه به مطالب مذکور که در جهت تبیین انتظارات مردم در حال حاضر است تمایل به نو خواستی ، تحرک واقعی ، حذف شعارهای غیر منطقی ، هدایت کشور به سمت ایجاد امنیت اقتصادی و اجتماعی ، ایجاد رفاه معقول و تعدیل اقتصادی نه با برنامه های غیر علمی همچون هدفمند سازی یارانه ها بلکه با ایجاد ثبات در نظام هزینه ها و پایدار ساختن درآمد کشور از اموری است که آرائ مردم را به سمتی می برد که نامزد مورد نظر و منتخب توان اجرا و علمی کردن آن را داشته باشد.
همانگونه که یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری در بیان زحمات دوره نهم دولت تقدیر و تشکر خاضعانه ای داشتند مردم نیز منکر این زحمات نمی شوند اما ملتی که سرمایه های خود را ظرف سی سال گذشته در طبق اخلاص نهاد و به میدان آمد امروز به قدرت شعور سیاسی خود متکی است تا شعار بر آن غلبه ننماید و فردی را به مسند ریاست جمهوری بگمارد که شیرینی آزادی سی ساله با فرد گرائی و سانترالسیم دولتی در نیامیزدو احساس خودی بودن را برای همه داشته باشد تا امتداد این شیرینی در یک جشن ملی تکمیل شود . شاید عده ای تصور نمایند که این سخن تداعی ائتلاف ملی را می نماید اما بیان ائتلاف ملی نه با شرائط سیاسی کشور ما سازگاری دارد و نه گروههای سیاسی کشور ما از یکدیگر فاصله زیادی دارند که نیاز به وصله ائتلاف باشد، هدف سخن سیاسی نیست بلکه فرا جناحی عمل کردن موردانتظاراست و برای مردم همانقدر فرا جناحی عمل کردن اهمیت دارد که اصول گرائی اهمیت دارد ، اصول گرائی در تکثر معنا می پذ یرد در غیر اینصورت باید پذیرفت که ائتلاف ملی نیز تنها یک پدیده تبلیغاتی بیش نمی باشد که با عنوان اصولگرائی میل به افول خواهد داشت. برای مردم، اصول گرائی همان اصلاح طلبی است که با تعهد و پایبندی به نظام به میدان میاید برای تحقق یک هدف و یا فرد اصلاح طلبی است که با تفکر اصول گرائی برای خود خط قرمزی میسازد تا خناسان حریم و حرمت انسانهای خدمتگزار را بشناسند . به هیچ وجه تصور پوشیده گوئی نداشته زیرا برای مردم ما مقام رهبری اصول گرائی واصلاح طلبی را همچون یک کفه ترازو می بیند اگر در جهت خدمت به اسلام و مردم باشد که در شعار اصلاح الکوی مصرف اصلاح طلبی در آن موج میزند و در دل دریای این اصولی که پا یبند به خدا و معرفت الهی است گوهر شعور معنا می یابد و بکار گیری درک منطقی را برای یک انتخاب زیبا و با نشاط که همواره حضور مردم در انتخاب بهترین هاست به خود آنان می سپارد تا خادمین واقعی را بر این مسند نشاند حتی اگر عده ای با توسل و تمسک به بهره گیری از امکانات غیر فریاد وا مصیبت سر دهند و یا با اتکا و بهره گیری از شیوه های غیر اخلاقی و اسلامی دست به تخریب زنند و با تحریک اساسات پاک شریف ترین مردم این مرز و بوم سعی بر کسب آرا نمایند،قطعا احباب حاضرند و عدد را فقط مدعیان بر زبان می آورند .
با مشاهده بعضی از منش ها و رفتارهای رئیس جمهور، اهمیت و زیبایی بعضی از سفارشات در خصوص اخلاق حاکمان پس از عمل به آن و در محیط اجرا بیشتر نمایان می شود.
وقتى که سران جامعهاى صاحب خصوصیات پسندیده و یا بالعکس باشند طبعا اغلب مردم نیز در دراز مدت به پیروى از آنها واجد همان اخلاق مىگردند. این خصایص به تدریج در بین افراد جامعه بسط و نفوذ یافته و به عنوان معیار و ملاک در سطح جامعه تلقى مى گردند.
تاثیر رهبران اجتماعى در جامعه به حدى بالاست که پیامبر اسلام(ص) فرموده اند: «دو گروه از امت من اگر فاسد شوند امت من فاسد مىشود و اگر به صلاح و نیکى گرایش پیدا کنند امت من صالح مىشود: دانشمندان و مسؤولان (مدیران و اندیشمندان)، و در روایات داریم که ‹‹ الناس على دین ملوکهم»، مردم دنبالهرو رهبران و مسؤولان خود هستند و در روایتی دیگر مولای متقیان می فرمایند:مردم به دولتمردان خود شبیه ترند تا به پدرانشان. التزام مدیران حکومتى به هنجارها در جوامع اسلامی که بالاترین و موثرترین نقش الگودهی در جامعه را دارند، از اهمیّت ویژه اى برخوردار است.
یکى از این هنجارها و ارزشها که در آموزه هاى دینى بدان سفارش شده، ساده زیستى حاکمان جامعه اسلامی است، پیامبر اسلام و ائمه اطهار ضمن تقید به این صفت پسندیده، با اقشار ضعیف جامعه بدون تکلف معاشرت و رفتار می کردند که این سادگی و فروتنی نشات گرفته از باور راسخ انها به قیامت و ناپایداری زندگی دنیوی و اعتقاد قلبی به فقر ذاتی انسان در برابر خداوند قادر بی همتا و نیز کاستن از تبعات ناشی از مشاهده فخر فروشی متمولان جامعه بر اقشار ضعیف بوده است.
در تاریخ کشور ما نیز قصه چگونگی سلوک فرمانروایان و مدیران بسیار مفصل است که در اکثر موارد پر از غصه و رنج برای رعیت بوده و در این مجال قصد بازگویی ان نیست. اما در تاریخ چند دهه اخیر پس از سرنگونی حکومت خاندان پهلوی که علاوه بر فساد به اشرافی گری و فئودالیسم نیز مزین بودند، با ظهور انقلاب و تا سالهای 68- 67 ، در فضای حاکم بر جامعه که منبعث از حال و هوای جبهه و حالات معنوی و عرفانی حضرت امام و سیلان روحیه خالص و بی غل و غش رزمندگان روحیه سادگی بر جامعه حاکم بود ولی پس از آن خطبه معروف و تغییر ارزشها و نگرش بسیاری از مدیران و ورود تز سرمایه داری به بهانه تعدیل و خصوصی سازی؛ اشرافیت و مانور تجمل و مصرف گرایی به یک رویه شایع در جامعه تبدیل شد که با توجه به عدم زیر ساختهای اقتصادی و فرهنگی و ناکارامدی دستگاههای نظارتی، اوضاع و روند امور آن شد که همه می دانیم.
در طول این سالها اکثر مردم با وجود تلاش و کوشش برای بدست اوردن حداکثر رفاهیات و امکانات مورد نیاز و مطلوب برای خود و خانواده ، در اغلب موارد توانایی رسیدن به مطلوب و دلخواه خود را نداشته اند ولی با توجه به زحمات و مشقاتی که برای این نظام و انقلاب کشیده اند تصور زندگی اشرافی برای مدیران و مسئولان و اطرافیانشان انها را رنج داده و همواره دوست داشته اند که مسولان انها نیز تافته جدا بافته از متن جامعه نباشند و مشی و سلوک زندگی شان شبیه و یا با تفاوتی اندک از سطح زندگی اکثریت باشد و به مدیرانی که به زی سادگی خود را اراسته اند به دیده احترام نگریسته و برای صاحبان چنین ارزشی به خصوص اگر در رده های مدیریتی کلان کشور بوده اند به بزرگی یاد می کنند حتی اگر ریاست انها بیش از 48 روز طول نکشیده باشد.
مردم با بها دادن به این خصلت پسندیده و پیامبر گونه و با بی توجهی به مغلطه کاری ها و شانتاژها و تخریب ها که توسط صاحبان تهی و بیگانه از این ارزش انسانی صورت می پذیرد؛ به حاملان و دارندگان این خصلت پسندیده ارج می نهند.