با سلام
من جوانی از نسل سوم هستم. انقلاب شما را ندیدم و یک سالگی عمرم، رهبرانقلاب از پیشمان رفت. اما آدمهایش  را حس کردم. شما خوب می دانی که باگذشت زمان آدم انقلابی، یک رنگ نمی ماند و به همان ترتیب، مردم آن انقلابکم تر و کمر رنگتر می شوند. باید رفتار و سخنان جدیدتری آورد. نسل ها عوض می شوند.
جناب مهندس، دیگر اینجا 57 نیست! که مردم بدون برنامه و هدف وکوباندنرژیم پهلوی به شما هورا و آفرین گویند. شاید قیمت لوبیا و نخود برایشانمهم باشد اما اقتدار اسلام و پیروزی حق بر باطل را می خواهند. مردمعزیزمان در پس تبلیغات میلیاردی تصمیم گرفتن، تصمیمی سخت اما، آگاهانه.
به گذشته ی قبل از انتخاب بر می گردم، فضای سیاه آلودی، که درونش تخریبهای شخصی فرد و سوء استفاده های اعتقادی مردم می باشد؛ همه ی آن تلاشهابرای رسیدن به صندلی حکومت بر مردم است، که لیاقت هر کسی را ندارد؛ برایچیست؟ چرا دیگر مردم بر منافع حزب گرایی ترجیح داده می شوند؟من هم مثل او شما را دوست دارم، اما ای کاش شما به جای این همه مایوس کردن مردم نسبت به دولت نهم لحظه ای از آقای محمود احمدی نژاد و انرژیهسته ای اش، ماهواره امیدش می گفتی...! و اینکه بانک مرکزی پس از 27 سالآماردهی، اینگونه هیچ و پوچ نمی کردید... گناه مردم چیست؟ شما می گوییددروغ می گوید! شما گفتید ما در دنیا منزوی شده ایم! اما مردم این رااحساس نکردن...!
مشکل بزرگ شما، اما به دید کوچک این بود؛ فکر کردید همه جای ایران تهرانو شهرهای بزرگ ایران است اما غافل از اینکه آقا محمود جای خودش را درروستاها و شهرستان های کوچک در خانه های ساده ی مردمان همیشه در صحنه،محکم ساخته است؛ که 60% آرای ایران از همان مکان هاست. جنگ پابرهنها رابا مرفهین جامعه به راه انداختید و با اینکه می دانستید اما نخواستید باور کنید.
ای کاش حال رنگی عوض میکردید. لباس نو بر تن خود و طرفدارانتان، تا همه برای ایرانی آباد تلاش کنیم.
آقای مهندس میرحسین موسوی آنچه که در تاریخ به نیکی یاد خواهد شدرفتاروکردار نیکوست.